ضایعه ایی که برپیامبر(ص)سنگین بود

دهم ماه مبارک رمضان، سال روز وفات بانوی بزرگوار اسلام، امّ المؤمنین، حضرت خدیجه کبری(ص) است. ضایعه ای که بر پیامبر اکرم(ص) سنگین و سخت بوداین واقعه دردناک که به فاصله اندکی از وفات ابوطالب علیه السلام روی داد، چنان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را متاثر کرد که آن سال را «عام‏ الحزن‏» نامید. به نقل علامه مجلسی بعد از این واقعه خانه ‏نشین شده و کمتر از خانه بیرون می‏رفت.
مروری بر نحوه خاکسپاری خدیجه سلام الله علیها و یاد کرد دایمی پیامبر از وی، میزان این حزن و اندوه را به خوبی نشان می‏دهد: وقتی خدیجه وفات یافت، پیامبر به شدت گریه کرد و زمانی که قبر آن بانوی بزرگوار حاضر شد، پیامبر همان‏گونه که اشک از چشمانش ریزان بود، وارد قبر شد و خوابید و افزون‏ تر از قبل گریست، او را دعا کرد و برخاست و با دست ‏خویش همسرش را در قبر گذاشت. پیامبر در سالگرد وفاتش نیز گریه کردو به زنانش فرمود: گمان نکنید مقامتان از او بالاتر است. زمانی که کافر بودید، ایمان آورد و مادر فرزندانم است.»

حتی سال‏ها بعد که می‏خواستند خبر خواستگاری علی علیه السلام از فاطمه سلام الله علیها را به پیامبر بدهند و یادی از خدیجه شد، چشمانش پر از اشک شد و زمانی که ام سلمه از علت گریه ‏اش پرسید، فرمود: «خدیجه و این مثل خدیجة صدقتنی حین یکذبنی الناس و ایدتنی علی دین الله و اعانتنی علیه بمالها ان الله عز و جل امرنی ان ابشر خدیجة ببیت فی الجنة من قصر الزمرد لا صعب فیه و لا نصب;
خدیجه و کجاست مثل خدیجه؟ زمانی که مردم تکذیبم کردند، مرا تصدیق کرد. بر دین خدا یاری‏ام کرد و با مالش به کمکم شتافت. خدا به من فرمان داد تا او را به قصری زمردین در بهشت که سختی و محنتی در آن نیست، بشارت دهم.»

یکی از ویژگی های حضرت خدیجه(ع) ولایت پذیری است. وقتی پیغمبر(ص) در «یوم الانذار» تمام فامیل را در خانه خود جمع کرد و رسالت خویش را اعلام داشت، فرمود: اول کسی که به من ایمان بیاورد، وزیر و وصیّ من است. تنها امیرالمؤمنین(ع) برخاست و اعلام ایمان کرد. رسول خدا(ص) نیز دست روی شانه حضرت علی(ع) گذاشت و فرمود: «هَذَا اَخِی، وَصِیِّی وَ خَلِیفَتِی وَ وَزِیرِی».

غدیر فقط اعلام ولایت نیست؛ غدیر رفراندم و رأی گیری است. مسئله ولایت امیرالمؤمنین(ع) از کنار غار حراء، یوم الانذار، جنگ تبوک و جاهای مختلفی مطرح شده است. در تمام حرکتهایی که اولیای خدا داشته اند، نقش یک زن را می بینیم؛ مریم کبری(ع) کنار حضرت عیسی(ع)، مادر و خواهر موسی (ع) کنار حضرت موسی(ع)، خدیجه کبری(ع) کنار رسول خدا (ص)، زهرای مرضیه(ع) کنار امیرالمؤمنین(ع)، زینب کبری(ع) کنار امام حسین(ع)، فاطمه معصومه(ع) کنار و به دنبال امام رضا(ع).